Tongariro -> Auckland

Gelukkig is de wind gaan liggen en kunnen we beginnen aan de Tongariro Alpine Crossing! Omdat het begin- en eindpunt niet dezelfde is, hebben we een plekje in de transferbus gereserveerd. Na een stevig ontbijt werden we om 07:40 uur opgehaald bij de camping en afgezet bij Magatepopo. Om 08:25 uur zijn we van start gegaan. Het eerste uur was een makkelijk stuk met een klein klimmetje erin. We hadden prachtig zicht op Mt. Ngauruahoe oftewel Mount Doom uit de Lord of the Rings. We hebben snel even een broodje gegeten want het tweede uur werd afzien. In de beschrijving staat "Prepare yourself mentally for the challenge ahead. You can do it! Put one foot in front of the other and breathe." Het stuk wordt ook wel Devils Staircase genoemd. Er kwam maar geen eind aan. Na iedere bocht ging het nog een stuk omhoog. We zijn van 1150m naar 1660m geklommen. Maar het uitzicht boven was geweldig!! Hier hebben we een pannenkoek en een broodje gegeten want als je niet blijft eten en drinken dan ben je verloren tijdens deze hike. Het volgende uur was ondanks de straffe wind best te doen. Eerst naar beneden en over de bodem van de krater om vervolgens naar de top van de Red Crater te klimmen. Het steilste stuk van de dag. Gelukkig was het maar een korte klim. Boven aangekomen waren we op de helft van de tocht. Het waaide er vreselijk en ondanks het prachtige uitzicht zijn we snel verder gegaan. Naar beneden waren het losse steentjes en zand. Best gevaarlijk, maar we zijn er zonder kleerscheuren vanaf gekomen. Het volgende -inmiddels vierde- uur leidde ons langs fantastische blauwe meertjes en weer over de bodem van een krater. Een makkelijk stuk om even bij te komen met een klein klimmetje aan het einde. Je moet de krater natuurlijk ook weer uit. Hier hebben we de rest van onze pannenkoekjes opgegeten met als toetje een stukje chocolade :-) Vervolgens kwamen we in een actieve vulkanische zone. De Te Maari vulkaan is namelijk een actieve vulkaan en kan tot uitbarsting komen. We zijn van tevoren geïnformeerd dat we deze zone zo snel mogelijk moeten doorkruisen. Geen goede plek voor een lunch of een rustpauze dus. Gelukkig ging het pad naar beneden en konden we goed doorlopen. Buiten de gevarenzone hebben we even een cola gedronken en maakten we ons klaar voor de laatste twee uur. Dit was een stuk door het bos. Net toen we dachten 'zijn we er nou nog niet?!' Hoorden we auto's en bussen. Nog een paar bochten en we waren bij Ketetahi! Yes! We did it! 19,4km in 6 uur en 35 minuten. Whoop Whoop! Maar wat waren we versleten... Even wachten nog op de bus die ons terug zou brengen naar de camping. Daar aangekomen gedoucht en een welverdiende Sol gedronken (ze hadden helaas geen Corona in de supermarkt dit keer ;-)) na een tijdje voor de camper te hebben gezeten leken we wel een opa en een oma zo stijf als we waren. We konden bijna niet meer uit onze campingstoeltjes komen. Haha

Vanuit Tongariro zijn we naar Taupo gereden. Daar hebben we een Skydive vanaf 15.000 ft gedaan. Omgerekend naar kilometers is dat 4,5 kilometer hoog. We kregen een safety briefing en we kregen een pak aan, een muts en bril op en een tuigje aan. Toen ontmoetten we onze tandem masters. Lissy sprong met een Nederlander, Hans uit Texel en Jeroen met een Hongaar. Hup het vliegtuig in en gaan! Best spannend.... Eerst werd er iemand op 12.000 ft uit het vliegtuig gegooid. Poeh... Als dat luik open gaat... Klotsende oksels... Vervolgens gingen wij naar 15.000 ft en ging het luik weer open. Eerst iemand anders en toen Lissy. Benen over de rand en je laten vallen. Oepsie!! Jeroen kwam er 10 seconden later ook achteraan. Je hebt totaal niet het gevoel dat je valt. Ja, door je oren die dicht gaan zitten en de enorme wind, maar niet omdat je de grond dichterbij ziet komen. Vanaf 15.000 ft maak je een vrije val van ongeveer een minuut en dan gaat de parachute open en dwarrel je langzaam naar beneden. Het was súpertof!!! Na de skydive zijn we naar Rotorua gereden (164km) en hebben we een Maori show geboekt voor dezelfde avond. We hebben een goede indruk gekregen door de Waka (kano) waarin de Maori strijders aan kwamen, de Haka (traditionele dans) en de Hangi (traditionele maaltijd). Na deze geweldige show gingen we kiwi's (de vogel ;-) ) bekijken. Deze leven namelijk in het donker en slapen overdag. We hebben er 3 gezien. Check!

We stonden op een camping in Rotorua (de smelly city) en we hebben even gebruik gemaakt van de geothermische ondergrond. Ze hadden namelijk hot pools op de camping. Dus in plaats van een douche zijn we 's ochtends in de hot pool gestapt. Het water was alleen een beetje té heet. 42 graden is net iets te veel van het goede. Zeker als je nog niet ontbeten hebt. Tegen 9 uur zijn we richting Northland gereden. Een flinke trip maar er is nog maar weinig tijd over dus we moeten wel. Onderweg stoppen we bij een kiwi farm om meer te weten te komen over dit superfruit. Wisten jullie bijvoorbeeld dat kiwi's alleen in april, mei en de eerste twee weken van juni geplukt worden? Om ze toch het hele jaar beschikbaar te hebben worden ze voor maximaal 10 maanden opgeslagen bij 5 graden. Best interessant dus! We hebben uiteindelijk Whangarei gehaald als eindpunt. Niet helemaal waar we wilden uitkomen maar toch 459 kilometer gereden.

De volgende ochtend hebben we het rustig aan gedaan. Het was tenslotte nog maar 81 km naar Paihia waar we gisteren wilden uitkomen. De voorspellingen waren weer niet best. Ex-cycloon June zou over het Noordereiland trekken met flinke windstoten en regenbuien als gevolg. We hebben er onderweg wel mee te maken gehad maar aangekomen in Paihia was het lekker zonnig. We hebben er dan ook van geprofiteerd en lekker bij de camper gezeten.

De reden dat we in Paihia bleven hangen was simpel. De Bay of Islands ligt voor de deur met een schat aan wildlife in de zee. We hebben een halve dagtocht 'zwemmen met dolfijnen' geboekt maar daar moet het goed weer voor zijn. Dat stond dus voor de 22e op de planning. 'S ochtends vroeg werden we bij de camping opgehaald. Op de boot al na 10 minuten een groepje Bottlenose dolfijnen gezien. Helaas met een jong erbij en dan mag er niet mee gezwommen worden. We vaarden verder en verder en verder. Helaas hebben we in de resterende 4 uur helemaal niets meer gezien. We hebben dus niet met dolfijnen gezwommen en het was just another boat trip... Zonde van het geld en de kostbare tijd... Echt een teleurstelling. Terug op de camping hebben we de middag maar besteed aan wijn drinken. Op een gegeven moment kwam er een Brabants stel naast ons staan. Daar zijn we mee aan de praat geraakt. Het is een erg gezellige avond geworden.

Vanuit Paihia zijn we verder gereden over de Twin Coast Discovery Highway. Op naar de Kauri bomen. Gigantische bomen waarvan de oudste exemplaren al ontkiemden in de tijd van Jezus. We hebben Tane Mahuta -god van de bossen-, Te Matua Ngahere -de vader van de bossen- en de Four Sisters gezien. Stuk voor stuk enorme Kauri's. Tane Mahuta is met een stamomvang van 13,8 meter en een hoogte van 51,5 meter de grootste levende Kauri boom in NZ. Helaas zijn er al veel van deze prachtige bomen gekapt. De Maori's gebruikten het hout voor hun Waka's maar dat bracht het bomenbestand niet in gevaar. De blanken hadden minder dan een eeuw nodig om de Kauri bomen tot een fractie te reduceren en het hout te gebruiken voor commerciële doeleinden. Dat zagen we ook in het prachtige "ahum" Kauri museum. We hebben nog nooit zo'n vreselijk museum gezien. Overal prullaria van wat er van Kauri hout werd gemaakt etc.. We zijn welgeteld 25 minuten binnen geweest. Omgerekend een Dollar per minuut ;-). We hebben dus snel een camping opgezocht in Warkworth (296km), 1,5 uur vanaf Auckland, zodat we nog maar een klein stukje hoeven te rijden om de camper in te leveren.

'S ochtends onze tassen ingepakt en nog 90 kilometer gereden naar Auckland. Deze keer geen stress bij Apollo want we hadden geen schade aan de camper. Zul je altijd zien als je glas, banden en bodemschade hebt afgekocht...grr!! Dus lekker relaxt in het stoeltje naar de mevrouw kijken die rond je campertje loopt. Hihi. Vanaf daar zijn we met een taxi naar het centrum van Auckland gebracht. Het hotel ligt best centraal dus we zijn er nog even op uit gelopen. Uiteindelijk zijn we geëindigd in een bar waar een jongen op een gitaar zat te pingelen. Daar hebben we ook een pizza besteld en hebben we ondertussen naar de Australian Open zitten kijken. Een heerlijke afsluiter van onze tijd in Nieuw Zeeland!

We hebben in totaal 4842 kilometer gereden in 23 dagen, hebben 12 keer moeten tanken en we hebben op 15 verschillende campings gestaan. Het was -afgezonderd van het weer- prachtig! In dit land, het land van de lange witte wolk, kun je qua natuur werkelijk alles zien. Bergen, gletsjers, fjorden, watervallen... Ga zo maar door. Machtig mooi! We hebben ervan genoten!

E noho ra!